Onsuz Olmaz...
Mehmet AKMEŞE / İlahiyatçı Yazar
Kâinatın yaratılış sebebi olan Hz. Muhammed (sav) getirmiş olduğu nurlu hakikatler ile âlemin rengini değiştirmiştir. Hiç şüphe yoktur ki onun ile insanlık adeta yeniden doğmuş ve gerçek manada insan olmanın güzelliğine kavuşmuştur. Ağlayan asırlara, tatlı bir tebessüm, kurumuş gönüllere rahmet, kimsesizlere şefkat eli, çaresizlere çare, dertlilere deva olmuştur. Âlemin fahri, ümmetin gülü olmuştur.
Son zamanlarda bir takım kendini bilmezler, sünneti ve dolayısıyla Hz. Muhammed (sav)’ ı hafife alarak peygamber (sav)’in ve sünnetinin etrafında bir çukur eşmektedirler. Nazarları tefessüh etmiş bu kimseler; bid'atların sardığı böylesi bir zamanda, bizlere bir pusula gibi saadet yolunu gösteren Hz. Muhammed (sav)’in sünnetini ehemmiyetsiz gibi göstererek beşerin maddi ve manevi felaketine kapı açmaktadırlar. Nitekim Allah (cc)’ın sevgilisi, kâinatın efendisi, müminlerin hamisi, keskin nazarıyla asırlar öncesinden: “Bana kuran ve onunla birlikte misli (sünnet) verildi. Karnı tok ve yastığına yaslanan birisinin; ''Bize gerekli olan Kuran'dır. Onda neyi haram bulduysanız onu haram edininiz. Neyi de helal bulduysanız helal edininiz'' demesi yakındır. dikkat edin!! Resulullah'ın (sav) haram kılması, Allah'ın haram kılması gibidir.’’(1) diyerek haber vermiştir. Oysa sünnet Kur’an’ın açıklayıcısı ve kuvvetli bir muhafızıdır. Allah (cc): "De ki: Eğer Allah'ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah da sizi sevsin".(2) buyurarak kendi sevgisini, ona tabi olmaya bağlamıştır. Yani Hz. Muhammed (sav) her şeyi ile beni razı etmiştir. Ben o zattan razı olmuşum. Ahvaliyle, etvarı ile akvali ile beni memnun etmiştir. İşte kim benim rızamı kazanmak istiyorsa ona tabi olsun. O, hakkın rızasını kazanmak için en güzel numuneyi imtisaldir. Allah (cc) onu insanlığa rehber olsun diye göndermişken, ona uymayıp dalalet yoluna sapanların halleri ne acıdır. Resul aşığı bir zat bu hakikati ne güzel ifade etmiştir:
“ Eğer sen gelmeseydin dünya dönerdi ine
Dünden de çok muhtacız getirdiğin o dine
En güzel örnek oldun Habîb’im; sakaleyne
Zaman selâma durdu yılda aradım seni.
Yoldayken yol aradım akıl için yol birken
Nasıl oldu şaşırdım önde rehberim varken
Yitiği yitik yerde aramam gerekirken
Yeşili şaşı gördüm alda aradım seni.’’(3)
Sadi-i Şirazî : ‘’ Yani Hz. Muhammed (sav)’in yolundan gitmeyerek (sünneti seniyesine ittiba etmeyerek), başka bir yolda necat aramak muhaldir, akıl dışıdır." Diyerek sünneti seniyenin ne kadar ehemmiyetli olduğunu latif bir şekilde dile getirmiştir. Bedüzzaman (rad) hazretleri de bu hakikati şu şekilde dile getirmiştir: “Madem Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm Hâtemü'l-Enbiyadır ve umum nev-i beşer namına muhatab-ı İlâhîdir. Elbette, nev-i beşer onun caddesi haricinde gidemez ve bayrağı altında bulunmak zarurîdir.’’(4) Evet binlerce ehli muhakkikin bunu bu şekilde kabul edip, dile getirirken sinek vızıltısına benzeyen bir takım sesler, sünneti seniyeye ehemmiyet vermeseler; acaba kizb üzerine birleşmesi muhal olan bu muhakkikini kâmilinin gök gürültüsü mahiyetindeki seslerinin yanında bu sinek vızıltısı bir ehemmiyet arz eder mi? Elbette hiçbir kıymet arz etmez. -(5)- Âyet-i azîmesi, ittibâ-ı sünnet ne kadar mühim ve lâzım olduğunu pek kat'î bir surette ilân ediyor. Evet, şu âyet-i kerime, kıyâsât-ı mantıkıye içinde, kıyas-ı istisnâî kısmının en kuvvetli ve kat'î bir kıyasıdır. Şöyle ki:
Nasıl mantıkça kıyas-ı istisnâî misali olarak deniliyor: "Eğer güneş çıksa gündüz olacak." Müsbet netice için denilir: "Güneş çıktı. Öyleyse netice veriyor ki, şimdi gündüzdür." Menfi netice için deniliyor: "Gündüz yok. Öyleyse netice veriyor ki, güneş çıkmamış." Mantıkça, bu müsbet ve menfi iki netice katîdirler.
Aynen böyle de, şu âyet-i kerime der ki: Eğer Allah'a muhabbetiniz varsa, Habibullaha ittibâ edilecek. İttibâ edilmezse, netice veriyor ki, Allah'a muhabbetiniz yoktur. Muhabbetullah varsa, netice verir ki, Habibullahın Sünnet-i Seniyyesine ittibâı intaç eder.
Evet, Cenâb-ı Hakka İmân eden, elbette Ona itaat edecek. Ve itaat yolları içinde en makbulü ve en müstakimi ve en kısası, bilâşüphe, Habibullahın gösterdiği ve takip ettiği yoldur. (6) Zira tarihin şehadetiyle onsuz âlemin, nursuz olduğu kesindir. Hakikat şairi Mehmet Akif:
‘’On dört asır evvel, yine böyle bir geceydi,
Kumdan, ayın on dördü, bir öksüz çıkıverdi!
Lakin, o ne hüsrandı ki: Hissetmedi gözler,
Kaç bin senedir hâlbuki bekleşmedelerdi!
Neden görecekler? Göremezlerdi tabiî;
Bir kerre, zuhûr ettiği çöl en sapa yerdi,
Bir kerrede, mâmûre-i dünyâ, o zamanlar,
Buhranlar içindeydi, bu günden de beterdi.
Sırtlanları geçmişti beşer yırtıcılıkta;
Dişsiz mi bir insan, onu kardeşleri yerdi!’’
Bu dizeler ile onsuz insanlığın, ne feci bir halde olduğunu hakikat diliyle ifade etmiştir. İşte böylesi vahşiyane bir toplumu, getirmiş olduğu nurlu hakikatler ile insanlığa muallim tayin eden, gerçek manada insanlığa üstat kılan, Hz. Muhammed (sav)’in sünnetini ehemmiyetsiz göstermek isteyen gafillerin, düşmüş olduğu gafletin ne büyük olduğunu gör ve anla.
“Eğer sen gelmeseydin dünya dönerdi ine
Dünden de çok muhtacız getirdiğin o dine
En güzel örnek oldun Habîb’im; sakaleyne
Zaman selâma durdu yılda aradım seni.” (7)
‘’Elhasıl: Muhabbetullah, Sünnet-i Seniyyenin ittibâını istilzam edip intaç ediyor. Ne mutlu o kimseye ki, Sünnet-i Seniyyeye ittibâından hissesi ziyade ola. Veyl o kimseye ki, Sünnet-i Seniyyeyi takdir etmeyip bid'alara giriyor. ‘’(8)
1- Ebu Davud Es-sunen 4604 numaralı hadis
2- Al-i İmrân Sûresi: 31
3- Hanifi Kara(Gel ki Gül Koksun Dünya)
4- Mektubat | Yirmi Dokuzuncu Mektup | 436
5- Al-i İmrân Sûresi: 31
6- Lemalar | On Birinci Lem´a | 57
7- Hanifi Kara(Gel ki Gül Koksun Dünya)
8- Lemelalar| On Birinci Lem´a
Mehmet AKMEŞE
İlahiyatçı/Yazar
kaynak:http://www.dinihaber.org/onsuz-olmaz-4996yy.htm
